30 Aralık 2015 Çarşamba

# Aylık Mektuplar # Helodünya

45. Ay Mektubu: Anneyi Paylaşmak


Güzel yavrum;

Bu ay düşününce en yoğun aklıma gelen bana düşkünlüğün. Sanki eskisi kadar birlikte vakit geçiremedik bu ay.Kardeşinin  hastalıkları, bu aya mahsus kutlamalar sebebiyle gezmeler derken böyle oldu. Ve sanırım bunun eksikliğini hissettiğin için her fırsatta kucağıma atladın, anne beraber uyuyalım/yapalım/gidelim taleplerin daha da sıklaştı. Her istediğini yapmaya çalışıyorum böyle anlarda ama pek tabi ki her zaman mümkün olamıyor. Ve işin ilginci, artık kardeşin de seni kıskanıyor. Ne zaman bana yaklaşsan o da koşuyor. Çoğunlukla aynı anda ikiniz birden kucak için ağlıyorsunuz, böyle bir çekişme oluyor, bir çığırtı kopuyor, genelde ikinizi de aynı anda kucağıma alıyorum ben de. Çekişme, birbirimize sarılarak sonlanıyor.

Yine de ben de seninle birebir zaman geçirmenin hasretini çektiğimi itiraf etmeliyim. Beraber başladığımız bir oyunun bölünmeden devam etmesi çok zor oluyor. Bir süre önce anne kız günleri yapmaya başlamıştık hafta sonları fakat o da sekteye uğradı. Bu ay içinde, bir craft workshopuna beraber gidip böyle bir gün geçirdik. 

Gün içinde kardeşinin uyuduğu zamanların bazılarında birlikte birşeyler yapıyoruz. Ancak yapamadığımjz zamanların hepsinin nedeni ben değilim. Artık kendi kendine oyun kurma konusunda daha iyisin ve bazen bir oyun kurmuş oluyorsun. Ben birlikte birşey yapmayı teklif ettiğimde ise hayır anne şu an oyun oynuyorum deyip beni reddediyorsun. 

Bu günlerde ayrıca gözüme daha büyümüş görünüyorsun. Farkettim ki artık seni bir yetişkin gibi görüyor ve hissediyorum. Fakat sonra hatırlatıyorum kendime sen daha ufacıksın annem. Dün gibi doğumun, bebekliğin, yürümen, konuşman. Ne kadar büyürsen büyü gözlerinin ve gülüşünün ifadesi hiç değişmiyor, görünce yüzüm aydınlanıyor.

Hep gül annecim

Amsterdam


7 yorum:

  1. Canım kuzum maşallah, ne tatlı, bu ay yazıları çok güzel oluyor :)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Kayıt altına alınan her yazı güzel sen de farkediyorsundur eskileri okudukça, malesef çok çabuk büyüyorlar ve unutuyoruz çabucak

      Sil
  2. Peki bu mektupları bir yere yazıyor musunuz çünkü bir kitapta okumuştum bir baba her ay bir mektup yazıyor ve yaş gününde çocuğuna hediye ediyor aslında en güzel hediye 17. yaş gününde :) Bu etkinliğiniz çok güzel inşallah bende tadarım <3

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Bir kitap yapacağım her iki çocuğum için de ayrı ayrı, hamilelikten başlayarak

      Sil
    2. merhaba, nasıl bir kitap düşünüyorsun gece, merak ettim. benim de korkum yazdıklarımın bir gün bloğundan silinip uçup gitmesi. fotograflar, videolar, yazılar... anılar kısaca... kitap fikri güzelmiş. ben bir de mesela 30.yaşgününe mektup yazmak isterim ama nasıl yollanır nasıl olur bilemedim...

      Sil
    3. Defneyle yasamak diye bir bog vardi severek takip ettigim, annesi artik yazmiyor ama tum blogu kitap haline getirdi. Blog hala duruyor sob postlarinda bahsetmisti kitaptan. 30 yasina dair bir mail atabilirsin diye dusunuyorum. Bir cok arkadas cocuguna mail adresi aliyor ve ona mailler gonderiyor bizim kiza da babasi yapiyor onu, ben blog o mail

      Sil
  3. bloga baktım, pek az yazı gördüm ve kitapla ilgili birşey göremedim. gerçekten bu konuyla ilgilendiğim için merak ediyorum nasıl yaptığını. iletişim bilgisi de bulamadım ki mail yazayım. mümkünse sen anlatırmısın. nasıl yapmış. sayfa çıktısı mı almış, worde mi aktarmış, kafamda bir şekle sokamadım bir türlü :)

    YanıtlaSil