3 Aralık 2019 Salı

Demir Bacak

Hollanda’da her yerde eleman açığı olduğundan bahsetmiştim. Çocuklarımın devam ettiği yüzme okulu da ben bildim bileli eleman arıyor, daima açıktalar. Hatta bu sebeple oğlumun dersleri pazartesiden başka güne kaydırılmıştı geçen aylarda. Öğretmen yetersizliği nedeniyle pazartesi dersler olmayacakmış. Biz de haftalık programımıza tek uyan gün perşembeyi seçmiştik.

Bir kaç hafta önce derste yeni bir öğretmen vardı. Tek bacağı olmayan demir bacaklı bir adam. Ama direkt oğlumun olduğu grupla değil yan grubun derslerine girmişti. Yine de oğlum görünce bir kaç saniye bakakalmış sonra derse devam etmişti. Çok fazla karşılaşmış olmasa da insanların bazı uzuvlarının eksik olabileceğini daha önce konuşmuştuk.

İki hafta önce ders saatinde gittiğimizde, duş bölümü fazla kalabalık değildi ve biraz işkillendim ama çocuğu gönderip izlemeye koyuldum. Baktım havuzda Nova’dan başka kimse yok ve o adam onunla ilgileniyor. Önceki derslerde gözüne gelen uzamış saçlarını bir tokayla tutturmaya karar vermiş ama bu sefer yine unutmuştum. Hemen geri dönüp tokayı taktım, azıcık o hocayla konuştum ( bu arada orada dolaşan başka bir kadın hoca beni azarlarcasına birşeyler söyledi, anlamadım ama erkek hoca boşver onu sen git diye beni teskin etti. Ben de oğlumun biraz korktuğunu falan söyledim (suya kafadını sokuyor ama bir türlü ayağını yerden koparamıyor, kontrolü kaybedeceğini sanıyor), dedi merak etme, benim kızımda öyleydi ben halledeceğim. Teşekkür ettim çıktım.

Hemen koşup resepsiyona vardım tabi, dedim havuzda kimse yok, biri de birşey söyledi anlamadım ne iş? Meğer asıl öğretmen hasta diye gelmemiş, herkesi aramışlar onlar gelmemiş ya da başka zaman gelecekmiş. Dedim beni kimse aramadı, gerçekten de listesini kontrol etti beni işaretlememiş, benim suçum vs özür diledi. Sonra dersi izledim ve adam oğlumla bire bir ders yaptı, baktım bol bol gaz veriyor, benimki mutlu mesut hoplayıp duruyor. Dersin sonunda yanına gidip teşekkür ettim. Beni aramadıklarını, onların suçu olduğunu söyledim. Adamla hollandaca konuşuyoruz (bu arada ben çat pat konuşmaya başladım a dostlar), giderken bana bir nevi şifre vermek için merhaba diye seslendi. Ya türktü ya arap kökenli bilmiyorum ama hollandalı değil tipinden belli. Böyle aramızda hoş bir elektrik oldu ve en önemlisi oğlum bu hocaya bayıldı.

Geçen hafta bayan öğretmen yine yoktu tüm çocuklara bu ders verdi, benimki sevine sevine girdi ve çıktı anne bu öğretmeni çok seviyorum hep bu gelsin dedi.

Dün ise havuzdan tüm velilere gönderilmiş bir email aldık. Anlaşılan bazı veliler bu tek bacağı olmayan adamdan memnun değilmiş, istememişler galiba, emailde diyor ki işte bu adam yeterli düzeyde bilgi sahibidir, bacağı yok diye ayrımcılık yapmıyoruz, kabul edin yada etmeyin gibi sert bir çıkış. Bravo dedim ve eşime hemen mesaj at oğlumuz çok memnun biz istemiyoruz diye.


Tabi bu birebir ders olayı olmasaydı bu kadar çabuk sever miydi bilmiyorum ama yine severdi muhtemelen, çünkü gerçekten oldukça neşeli ve pozitif davranıyor. Belki de herhangi bir insana göre hayattan daha zevk alarak yaşıyordur.

Şimdi muhtemelen Nova bu hocayla devam edecek ve zaman neyi gösterir bilmiyorum ama oğlumun bu farkındalıkla büyüyor olmasından çok memnunum.

6 yorum:

  1. Ya inanılmaz bazı insanlar. Burada da M.'ların sınıfında bir çocuk var, kaynaştırma eğitimi için geliyor. bazı veliler "neden bizim sınıfımızda, diğerlerinde yok, bizim çocuklarımızın geri kalmayacağını nasıl garanti edersiniz" diye sormuşlar. Ben çok üzüldüm ama sinirlendim de ve hemen okulu aradım. "Ben çok memnunum, çocuğumun farklılıkları görerek, kaynaşarak büyümesi benim için her tür başarıdan daha önemlidir" dedim ve hızımı da alamadım ortak email havuzuna da yazdım. Benden sonra birkaç veli daha yazdı ve susturduk o örümcek kafalıları... Şekilcilik ve ayrımcılık malesef, Avrupanın göbeğinde 21.yy'da bile var.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. İşin ilginci çocuklar bu farklılıkları farketmiyor bile, daha doğrusu görüyor evet ama bunun bir eksiklik mi değil mi olduğunu anlamıyor. Yani görsel bir fark var ama bunu değerlendirme algısı yok. Bu yüzden anne babanın tepkisi çocuğu çok etkiliyor. Gün geçtikçe onu gözleyerek bunun değerlendirmesini kendi yapacak çocuk. Ve o zaman da (muhtemelen) algısı negatif olmayacak çünkü o eksikliğe rağmen bir fark olmadığını görecek.

      Sil
  2. Orada yüzme dersi için bulunan insanlar için, işini iyi yapan bir öğretmenle çalışıyor olmaları neden yeterli gelmiyor anlayamıyorum. Oğlunuz adına da çok sevindim her açıdan.
    Çok özel bir konudaki yazınızı ve bu konudaki tutumunuzu çok beğendim :)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Çok ilginç bir şekilde kızımda olmadı ama oğlumda bu tarz fırsatlar çıkıyor karşısına. Mesela küçükken gittiği okulda öğretmeni işaret dili de biliyordu ve onu da kullanıyordu konuşurken, bazı işaretleri öğrenmişti. Şimdi de bu.

      Sil
  3. Kızımım sınıfındada kaynaştırma için gelen bir çocuğumuz var çok tatlı . Diğerleri gibi yapamasa da bazı şeylerde geride kalsa ben çok memnunum öyle olmasından. Kızımın farklılıkları görmesi gerekli çünkü. Hatta diğer çocuklar çok yardım ediyorlar o çocuğumuza buda beni sevindiriyor

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Çocuklar için herşey daha kolay ve normal aslında. Gereksiz tanımlamalara ve duygulara sokan büyükler oluyor. Keşke rahat bıraksalar

      Sil