2019 Meydan Muhasebesi

Bir yıl daha bitmek üzereyken, şöyle bir geriye bakıp bu yılın muhasebesini yapmak istiyorum aklımda kaldığı kadarıyla. 2019’u düşününce aklıma gelen tek gelime zor. Zor bir yıl oldu benim için ve umuyorum bu zorlukları layıkıyla (yani gerekli dersleri alarak ve kendime katması gerekenleri katarak) atlatmışımdır. Önümüzdeki yıldan biraz torpil umuyorum desem yalan olmaz doğrusu.

Aslında ocak ayında oğlumun ilk okula başlamasının ardından, 4 yıl sonra eriştiğim bir miktar daha artan özgürlüğün getireceklerinden ötürü oldukça heyecanlı başlamıştı 2019. İlk bir kaç ay kendime izin verdim, biraz rahatlama, canımın istediğini yapma dönemi olarak. Sonra iş hayatına geri dönmek üzere çalışmalara başlayacaktım. Fakat Nisan 1’ de 40 yaşını doldurunca, hemen beni kollarına alan ve çok zor bırakan 40 yaş depresyonu bana ilk darbeyi vurdu. Bir kaç hafta sonra başlayan ve üç ay boyunca süren kol ağrım ise remen beni damdan düşmüşe çevirdi. O bitti derken temmuz ayında babamın kaybı beni paramparça etti. Bütün bunlar öyle yorucu süreçlerdi ki, sonrasında neşemi yeniden kazanabilmek için ciddi çaba gösterdim fakat ne yazık ki hala zorlanıyorum bu konuda.

Yaz tatilinden döner dönmez iş arama konusuna yoğunlaştım. Bu konuda ayrı bir yazıyazacaktım ama hep taslaklarımda yarım kaldı yazılarım. İş hayatına verdiğim aranın süresi 7,5 yıl oldu bu günlerde. Başlarda bu arayı bilerek isteyerek (çünkü doktora sürecinde iş yerindeki bazı dış faktörlerden çok yıpranmıştım ve biraz dinlenmek istiyordum), sonra çocuklarımı kendim büyütme sevdası yüzünden verdim. Elbette çocukların ihtiyaçları hiç bitmiyor ama günden güne azalıyor. Bir gün gelecek ihtiyaçları hiç kalmadığında kendimi pişmanlıklar içinde bulmak istemiyorum. Diğer yandan şimdi bile sahip olduğum boş vakitlerde bir şey yapmıyor olmak beni çok rahatsız ediyor. Bu konuda çocukları büyümüş ama hala çalışmayan annnelere söz söylemiş olmak istemiyorum. Bu tamamen kişisel tatmin meselesi. Kimi insan mevcut şartlarından ruhsal olarak tatmin oluyordur o zaman sorun yok. Ben ise iflah olmaz bir arayışçıyım. 

Her neyse, iş diyordum. Yıllar öncesinden beri ve hala da içimde bir his var adım gibi bildiğim. Yeniden çalışacağım. Hatta bunu söylediğim kişiler beni megaloman veya hayalperest sanıyorlar biliyorum. Fakat söyleyişim bundan değil. Şimdi bile yeniden işe döneceğimi biliyorum ama zamanını bilmiyorum. Bir gün olacak. İşte eylül ayından beri giriştiğim bu süreçte de zamanın yaklaştığını hissediyorum, artık hakkımda hayırlısı. 

Fakat hiç kolay olmadı. Senenin son büyük zorluğu da buydu benim için. İşverenler beni işe alır mı almaz mı kısmına daha gelmeden, kendi kendime ördüğüm duvarları aşmak büyük mücadeleydi. Yıllardır ilmek ilmek ördüğüm bir konfor alanım var. Evim çocuklarım çevrem. Şimdi hiç bilmediğim sularda nasıl yüzeceğim. Resmen içimde bir şeyler beni iple geri çekiyor her attığım kulaçta. Bir apply tuşuna başmak için saatler harcıyorum, gidip gidip geliyorum. Korkudan tir tir titriyorum. Çok istediğim iş fırsatlarına başvurmaktan, çok istemediğim diğerlerinden daha çok korkuyorum. Farkettim ki gençlikte bu alanlar arası geçişler oldukça kayganmış, daha kolay geçiliyormuş. Şimdi resmen içimdeki iç ve dış mihraklar meydan muharebesinde. 

Eşimin yardımıyla bu muharebeyi kolayladım. Hala oluyor tabi ama benim adıma emrivaki yaparak yaptığı başvurular, aniden yaptığım mecbur kaldığım görüşmeler bunu aşmama vesile oldu. Şimdi ona da başvururum, şunu da yaparız, hallederiz kafasındayım. Bir iki saat içinde, cover letter yazmak, özgeçmiş hazırlamak gibi becerilere kavuştum. Biraz linkedin stratejileri edindim, ingilizce iş görüşmesi nasıl yapılır, ne denir nasıl etki bırakılır az buçuk öğrendim. Sanırım asıl etkin arama şimdi başlıyor. Son bir ay içinde cevabını henüz almadığım başvurularım oldu, umarım hayırlı haberler alırım yeni yılda.

Velhasıl 2019, çok ama çok zordun. Fakat ben çok yol aldım. Geçtiğimiz yıl bu zamanlardaki ben ile şimdiki ben arasında dağlar kadar fark var. E tabi yüzümde daha çok kırışıklıklar da var ama olsun varsın. Sağlık olsun, huzur olsun, aşk olsun.