4/03 Ortalama Bir Anneyim

Mart'a girdik gireli her aksam cocuklar uyuduktan sonra yazmaya niyet edip sabah gozumu acinca farkediyorum onlarla uyuyakaldigimi. Normalde haftada bir iki kez olurdu ama uc dort gun ustuste olunca ben de saskinim. Ve ne yazik ki odevlerim dahi feci sikistim bu yuzden.

Bu aralar annelikle ilgili cok yazmadigimin farkindayim. Her aile gibi bizim de inis cikislarimiz, basarili ve cuvalladigimiz anlarimiz oluyor. Genel olarak kendimi pek fena bulmasam da esimle tartistigimiz veya baskalarina dogru gelmeyen bazi yaklasimlarim var anneligimde. Kabul ediyorum evet var ama ben bu halimden memnunum diyip bir klasik koc burgu megalomanligi gosterecegim.

Cok sukur cocuklarimiz asiri zorluklari olan cocuklar degil. Gecende arkadasima demistim, yemeleri iyi, uykulari guzel, laf dinliyorlar, sporlarini iyi yapiyorlar, okula mutlu gidip gegliyorlar, kizim odevlerini iyi yapiyor, ikisi de saglikli ve mutlu cocuklar. Daha ne olsun. Gercekten daha ne olsun, ikisi de harika cocuklar cok sukur.

Bu durumda hergun onlara bir miktar ekran izni vermekten veya arada sirada seker istediklerinde hemen vermekten kacinmiyorum. Cunku benim cocuklarin onune bir torba cikolata veya seker bile koysan birkac tane yedikten sonra yuzlerine bakmazlar. Gecen kasim ayinda kapi kapi dolasip topladiklari sekerleri (iki canta) durmadan istemelerinden bikip hep kaldirdigim ust dolap yerine ellerine verdim. Oyuncak mutfaga koydular ve bir kac ay orada oylece kaldi. Ellerinin altinda olup da yiyen tipler degiller. Bu durumda ben neden asiri kisitlamaya gideyim ki? Kizima gecen ay dis doktoru yeni cikan kalici dislerine fissur uyguladiktan sonra bundan sonra haftada sadece bir gun seker ye dedi ve o sozu o kadar ciddiye aldi ki, sectigi seker gununden baska zamanda edindigi sekerleri bile o gune sakliyor. Ve tabi ki limiti belli, cok olsa da yiyemiyor. Yine her ikisi de neredeyse her turlu sebzeyi, salatayi, eti, meyveyi, yumurtayi seven ve yiyen cocuklar. Azicik kural disina cikmaktan zarar gelmez. Fakat buna ragmen esimle hala uzlasamadigimiz mevzularin basinda ekran ve seker geliyor. Ona gore sifir ekran sifir seker, olduuuu diyorum sen cocukken hic yapimadin sanki, hic mi cocuk olmadin?

Ben cocuklarin bu yasakli seyleri yaparken duyduklari zevki onlar kadar hissedebiliyorum. Bazi seyler vardir mesela gunumuzdeki cogu kadin icin sicak bir bardak cay yada kahve icmek benzer zevki verir. Bize deseler senin o minicik kisisel anini calacagiz ve sana yapman gereken isler verecegiz. Gitgide mutsuz olmaz miydik? Cocuklara gun icinde zaten o kadar cok fazla sey soyluyoruz ki yapmalari gereken, azicik kisisel zevklerine goz yummalarindan zarar gelmez diye dusunuyorum. Yine tabi ki belirtmekte fayda var, bu tip seylerde ust kontrolu asla birakmiyorum, cok fazla seker yiyemezler (zaten mideleri almaz benimkilerin ama potansiyeli yuksek cocuklar olsaydi kontrolde tutardim) ve ekran surelerini de sinirli tutmaya calisiyorum.

Bu durumda bizim evde kuralci ve kurallari ihlal edilebilen kisilerin kimler oldugunu anlamissinizdir. Ben zayif noktayim. Ebevenylik uzmanlarinin hep dedigi kural bizim evde yuzde yuz isleyemiyor malesef. Hani su anne ile babanin tutarli olmasi kurali. Fakat kendi cocukluk zamanlarimdan hatirliyorum, hangimizin ailesi oyle degildi ki. Cogu evlerde (ve bizim evde de) anne yumusak baba sert olurdu. Babadan korkar anneye siginirdik yaramazliklarda (bazilarinda da tam tersi). O siginma, korunma nasil da hosuma giderdi hatirliyorum. Belki dogru degil bu, psikologlar daha iyi degerlendirecektir fakat anne babanin ikisinin de kizdigi ve cocugun yalniz kalip odasinda agladigi sahneler bana hic de ic acici gelmiyor :(