8 Temmuz 2016 Cuma

Amerikalı


Helocum 23 Mart'ta 4 yaşını doldurmuş 24 Mart'ta okula başlamıştı. İlk birkaç gün alışması için erken alıyorduk okuldan. Hemen yanındaki sınıfta, bir başka baba da aynı saatte kızını alıyordu. Aletta, Dila ile aynı gün doğmuş, aynı gün aynı okula başlamış bir çocuktu.

Kader ilerde karşılarına daha ne güzellikler çıkarır bilmem ama bu güne kadarkiler pek hoştu. Okuldan sonra neredeyse tüm çocuklar dağılıyor ama kızım oynamak istiyordu. Aletta ile bahçedeki kaydıraklarda tanıştılar. Her gun okul çıkışında kaydırakta buluştular ve dost oldular. O günden beri her gün en az bir saat (bazen iki) bahçede oynuyorlar ve sınıf arkadaşından daha yakınlar birbirine. 

İkisi de yüzme kursuna gidiyor ama aynı gün değil, onlar bizi bekliyor biz onları. Beraber çiftliğe gidiyoruz. Kurabiyelerini, sakızlarını, ekmeklerini her şeylerini paylaşıyorlar. Dila kendine birşey alacakken Aletta'ya da alalım diyor, evde onun için hediyeler hazırlıyor...

Fotoğrafta görüldüğü gibi Aletta'nın babası geliyor okuldan almaya, ikisi de bebek arabasının altına oturuyorlar. Evlerimiz aynı istikamette çok uzak değil ama onlar genelde arabayla geliyorlar, otoparkta ayrılıyoruz. Babasıyla da arkadaş olduk denebilir. Bu ailede baba çalışmıyor, anne üniversitede çalışıyormuş. Aletta'ya ve tanıştığımızda 5 aylık olan (şimdi 8 aylık) kız kardeşine o bakıyor. Anne ile baba rolleri değişmiş. Gerçekten çok da iyi bakıyor.

Benim için Aletta ile arkadaşlık kurması ayrıca rahat oluyor çünkü ben de onunla anlaşabiliyorum. Diğer arkadaşları benimle konuştuklarında bön bön bakıyorum yüzlerine. Aletta ile ingilizce konuşuyoruz. Hatta bazen Dila da ingilizce konuşuyor. Fakat genelde aralarında Hollandaca konuşuyorlar.

Umarım dostlukları böyle güzel güzel devam eder. Biraz daha büyüdüklerinde beraber okula gidip gelirler. Kim bilir...

2 yorum:

  1. İlk arkadaşlıklar unutulmaz, çok sevindim Dila için :)

    YanıtlaSil
  2. Dilanın yaşlarında falandım, ailemle gittiğimiz yaz kampında Nur diye bir kızla çok yakınlaşmıştık, albümde aynı salıncakta beraber sallanırken ve dondurmalarımızı yalarken bir fotoğrafımız var, başka hiç bir anım yok ama o kızı ne zaman düşünsem içim ısınır. Umarım iyi biryerlerde mutludur derim hep. Hatta biliyor musun, iki numara için isim düşünürken dilime hep Nur gelmişti bir dönem, eminim o ilk yakın arkadaşımın etkisi var bunda da.. Yani diyeceğim odur ki, evet ilk dostluklar ne güzel.. Umarım Dila'nınki upuzun sürer (bak biz şimdiki en yakın arkadaşımla 7 yaşında arkadaş olduk mesela, neden 4 olmasın?)

    YanıtlaSil