Annem her yıl evde tarhana yapar ve kızlarına da dağıtır. Geçenlerde okulda hocalarımdan biri Trakyalıların tarhanalarının iyi olduğunu söylemişti  bir sohbet sırasında,  ve ardından bana sormuştu özel bir pişirme yönteminiz var mı diye.


Ben de anlattım ama, özellikle sucuklu tarhanayı bilmiyorlarmış. Sanırım çoğu kimse bilmiyor, ilk fırsatta yapıp Tarifsiz Bir Gece'ye koyacağım. Müthiş bir lezzet.


Anneme bu durumu anlattığımda, onlara da götürmem için bana fazladan tarhana vermişti. Ben de bir çeşit özel paketleme yaparak vermeyi düşündüm.


Aklımda yağlı fırın kağıdını kese kağıdı gibi katlayıp, birkaç küçük dikişle dikmek ve şık bir etiketle sunmak vardı. Pazar günü deneme amaçlı bir tane yapayım dedim.


Sonra bir baktım yağlı kağıtlardan evde kalmamış, birden aklıma normal fotokopi kağıdına güzel fontlarla birşeyler yazıp, çıkartıp onu katlamak geldi. İyi ki de gelmiş. Üstelik şansıma aldığımız zaman hayal kırıklığına uğradığımız, hafif sarımtırak fotokopi kağıtlarından vardı bolca. Eskimiş kağıt gibi. Şimdi bu tarz amaçlarla bitiririm ben onları yaşasın.


Word'de birkaç şey yazdım ve yazıcıdan kağıdı çıkardım. Yalnız yukarıda görülen katlanmamış kağıt  yanlış oldu. Çünkü yazı ortalanmalıydı, ki ikinci çıktıyı öyle yaptım. Katlandığında ek yeri arkaya geliyor böyllikle. Arka kısmını yapıştırdım alt  birleşim yerini de zımbaladım. Tarhanayı, paketin içine önce buzdolabı poşetine koyduktan sonra yerleştirdim. Ağzına da delgeçle açtığım deliklerden kendir ipi geçirip bağladım. Doğal bir ürün için doğal görünümlü bir sunum oldu.

Bu deneme için yaptığım ama çok beğendiğim tarhana paketini de akşam kayınvalideme götürdüm.

Günaydın diyeceğim ama öğlen oldu bile, dünkü yazımda darmadağın olmuş olan evimi toplayacağımı söylemiştim. Sadece temizlik değil alınmış biryerlere tıkılmış bir sürü şeye de yer bulacaktım. El işi çalışmalarım için almış olduğum yünler, incik boncuk gibi şeyleri de toparladım atılacak kalacak ayırdım. Bu arada elime geçmiş olan miktar açısından hiç bir işe yaramayacak ama atmaya da kıyamadığım ipler vardı.



Yukarıdaki resimde görüldüğü üzere artık iplerden renkli motifler ördüm. Aslında bu fikir aklıma çok daha önceden gelmişti. Venedikten almış olduğum venedik danteli masa örtümle uyumlu olacak vintage görünümlü amerikan servisleri yapmak istiyordum. Aklıma renkli iple örülmüş dantelin hoş duracağı fikri gelmişti ve bir tane de örmüştüm hatta. Ancak ördüğüm şeyi ütüleyince tepsi kadar büyüdü :) Malesef hayallerim suya düşmüştü.



Bende bu ipleri görünce aynı fikirden hala vazgeçmediğim için deneme olsun diye bardak altlıklarından başlayayım dedim. kafama göre farklı motifler uydurdum. Dün bir yandan temizlik yaptım bir yandan da gelip iki sıra örgü ördüm :))



Yukarıdaki resimde görüldüğü üzere bunun için şeffaf masa örtüsü ve yapışkanlı kağıt kullandım. Şeffaf masa örtüsünden amerikan servis yapıcam diye bir sürü almıştım.




Önce motifleri ütüledim sonra kare kestiğim yapışkanlı kağıda yapıştırdım. Diğer yüzeyine de şeffaf masa örtüsü yapıştırdım böylece hazır oldu. Sonrasında da yuvarlak kestim. Yapışkan oldukça sağlamdı. Tek kusur kalın ipler varsa biraz kabarık durması. Mesela aşağıdaki resimdeki arka taraftaki siyah motif daha kalın ipli hatta tüylüydü. Ancak diğerleri neredeyse hiç kabarmadı. Zaten ütü de oldukça inceltiyor.



Böylece altı tane farklı renkte sevimli bardak altlığım oldu, Ce de çok beğendi.



Limonlu sularımız ve çanağımız model olarak çok yoruldular e biraz onları koyalım di mi :p



Ce diyor ki, hafta için gayet bilimsel şeylerle uğraşan bir fizikçi nasıl oluyor da böyle dantellerle uğraşıyor anlayamıyorum.



Ben de anlayamıyorum, ama tek hissettiğim böyle şeylerle uğraşmak beni rahatlatıyor.

Merhaba dostlar, iyi haftalar diyeceğim çünkü bu hafta bana yeni başladı. Düm bilgisayarıma format atmam gerekti, daha doğrusu hep gerekiyordu da dün artık atayım dedim, tam önemli çalışmanın ortasında kapanıp duruyordu. Bu yüzden doğru düzgün blogları okuyamadım bu günden itibaren artık.

Geçen gün aldığım deterjanın kutusunu atacakken birden aklıma geldi bunu kaplayıp kullanmak. Çünkü kutu gayet sağlamdı. Aslında çok orjinal bir fikir değil biliyorum ama birkaç gün önce başka bir kutuyu kapladığım bu yazımda bazı sorular olmuştu. Daha doğrusu yapışkanlı kağıtları kaplarken, pürüzlü oluyormuş bazen.

Benim de ilk çalışmalarım öyle olmuştu ama püf noktası şöyle. Yapışkanı tamamen çıkarmıyoruz. Önce bir miktar ayırıp yavaş yavaş ilerliyoruz resimdeki gibi. Tabi burda ilk başlangıç çok öenmli. Çünkü düzgün başlanmazda yamuk ilerliyor ve düzgün olmuyor.
Resimde görüldüğü gibi biraz daha ilerledim. Kağıdın tamamını çıkarmadım.
Ve bitmiş hali, hiç katlanma, yamukluk, hava kabarcığı yada pütür yok. Sadece ben de biraz kaydırmışım zira aşağıdaki resme bakılırsa içe kıvırdığım kısımlar gitgide incelmiş.
Neyseki kağıdım bu hizalama sorununu göstermeyecek bir kağıt. Kareli kağıtlarda yamukluk daha da belirgin olacaktır.

Bu kutuyu önceki yazımdaki dergi kutusu gibi kesebilir ve önden yuvarlak bir delik açabılirdim. Ancak arka kısmını kesmedim çünkü bazı dergiler yanlara doğru yamuluyor ve benim gibi fotokopi kağıdan alınmış yığınlarca çıktınız varsa bunların da dik durması zor. İşte böyle eğilebilen malzemelerimi koymak için tamamen kapalı bir kutu yaptım.

Geçen hafta birgün arkadaşım NesTal iş çıkışında bana gelmişti. Biraz odamda oturduktan sonra Kapalıçarşı'dan Eminönü'ne kadar yürüdük.
O gün aksilik bardaktan boşanırcasına yağmur yağıyordu ama biz yine de gezmeye devam ettik. Gezerken de gördüğümüz bazı şeyleri almadan edemedik.
Peçete halkası yapmak için bazı süsler ve plastik halkalar aldım. O kadar güzel şeyler var ki hepsini alasım geldi.
Resimde görülen halkaları yaptım. Krem çiçekler ve kurdelalar zaten vardı ama ortadaki altın renkli parlak topları yeni aldım. 12 tanesi bir arada 1 tl idi.
Sonra halkalardan da aldım onlar da 12 tanesi 1 tl. Ne kadar güzel şeyler var ve çok ucuz. Bunlardan harika nikah şekerleri olur.
Biliyorum resimler çok fazla oldu ama napayım içlerinden seçemedim, hepsi çok hoşuma gitti.
Cumartesi günü ablamlara gitmiştim. Çocuklara da lavanta torbaları yapacaktım ama onların kendileri için kendilerinin yapmasını istedim. Resimde görülen kalbi prenses dikti (sadece kenarları tabi), balık, köpek balığı ve arabayı (yukarda pek benzemedi ama) Paşa dikti. Çok sevdiler dikmeyi hem de oyalanmış oldular.

Bir baharatlık projem var eğer bugün yapabilirsem. Orada kullanmak üzere etiket hazırlayacaktım kendime. Ben de hazır yapmışken tüm aklıma gelen baharatları ve mutfakta kullandığımız diğer gıdaları yaptım ki belki başka kullananlar da olur. Bunlardan çıktı alıp kavanozlarınızın üzerine yapıştırabilirsiniz.

Malesef evde renkli yazıcı olmadığı için siyah beyaz tonlarında yaptım. Renkli etiketler de çok hoş olur.

Çerçeveler için şuradaki fontlardan bunu kullandım. Daha farklı seçenekler de var.

Bittikten sonraki halini de yayınlayacağım, bakalım nasıl olacak.

Geçenlerde bir tekini bitirip gösterdiğim çizme nihayet bitti. Aslında söylediğim gibi çok çabuk oluyordu ancak yünüm bitince ve aldığım yerde kalmamış olunca, bir süre yeniden gelmesini beklemek zorunda kaldım. Toplamda 2,5 kadar yün gitti (100 gr lıklardan).Kendisine hediye edeceğim yeğenime de dün akşam verdim ve onun üzerinde görüntüledim. Aslında aklımda harika pozlar vardı, sokakta gün ışığında ancak yetişemedi. Çünkü düğmeleri dikerken farkettim ki birini ters dikmişim. Düğme kısmı bacağın içinde kalmıştı. Söküp tekrar dikmek zaman aldı ve hava da zaten çoktan karardı. (İşten geldikten sonra havanın kararmasına biraz daha vardı) Yeğenimin de gecikme üzerine giyinip süslenecek modellik yapacak hevesi kalmadı.
Siyah düğme mi resimdeki bakır düğme mi diksek diye düşündük bunlara karar kıldık, çok daha gösterişli oldu.Örgüyü 6 nolu şişle (ipi iki kat yaparak ) ördüm. Benim ayakkabımın modeline göre 11 ilmekle başladım belli bir miktar arttırdım. Daha sonra şekildeki gibi devam ettim. Aşağıda görülen 1 nolu parça bütün halinde örüldü. Ayakkabı burnundan başlayıp gitgide arttırdım sonra bileğe gelince sağ ve soldan eşit miktarda kestim ortada bir miktar bıraktım. Daha sonra ortadakine devam ederken yanlardan ilmek çıkarıp arttırdım. Bacak kalınlığı kadar arttırılacak. Ancak arttırmaları eşit yapmadım çünkü dikiş kısmının bacağin iç tarafına gelmesini istedim.
Bir de 2 no ile gösterilen dikdötrgen parça ördüm. Bu kısım ise ayakkabının arka topuk kısmını oluşturuyor. Resmini çizmeye çalıştım ama bilmem anlaşılıyor mu?Daha sonra da ayakkabının lastik kısmının hemen kenarından diktim.
embir, ufuk dünyası, çocukça fikirler beni "bloğunu seviyorum" ödülüne layık görmüşler. Her birine teşekkürlerimi ve sevgilerimi gönderiyorum. Bu blog ödülünü paylaşmak için 7 kişiyi seçmem gerekiyormuş. Ancak sanırım neredeyse herkes bu ödülü aldı. Klasikleşmiş gibi olacak ancak ben de takip listelerimdeki kişilere gönderiyorum çünkü takip ettiklerim= okumayı sevdiklerim = her gün muhakkak okuduklarım.

Jasmin için birkaç gündür bir şablon tasarımıyla uğraşıyordum. Yeni indirdiğim Scrapbook kağıtları çok hoşuma gitmişti ama aynı tip renkler de çok boğucu oluyordu. Dolayısıyla renkler üzerinde düşünmek epey zaman alıyor. En son içime sinen hali bu oldu umarım kendisi de beğenir.

Pastel renkleri tercih ettim çünkü site oldukça renkli pasta resimleri ile dolacak. Bir de cafcaflı bir şablon olursa boğabilirdi. Okuma kolaylığı ve renkleri iyi yaznsıtması açısından beyaz yerine açık krem tercih ettim. Fonda ise koyu bir renk kullandım ki vurgu site içeriğine yönlensin.

Eğer zevkine uygun bulmayıp kullanmayı tercih etmezse, herkese açık olacak etiketleriyle birlikte. Bakmak için buraya uğrayınız.

Bu bizim nikah defterimiz. Nikahın konseptine uygun olarak incili ve kırık beyaz renginde hazırladım. Ortasına da davetiyemizi koyup kişiselleştirdim. Sanırım çok yaygın olmadığından insanlar şaşırmış ve beğenmişlerdi.

Bu fikir sadece nikahlara değil diğer özel günlere de uygulanabilir. Mesela geçenlerde yaptığım ve hala son hallerini yayınlayamadığım bebek şekerleri, şeker sepetine ilave olarak bir de hastaneye ve eve gelen ziyaretçilerin bebeğe küçük notlar yazmaları için bir defter süslemeyi düşünmüştüm. Ama bebeğimiz 15 gün erken gelince malesef yetişemedi. Diğerleri neyse ki hazırdı. Artık bundan sonra akrabalar içinde ilk bebeği olana kısmet olacak.