36. Hafta, Yılmadan Dimdik Ayaktayız

Bir kavanozun üzerine, cd kalemi ile yazı yazdığım koli bantı yapıştırdım. Cd kalemleri kalıcı olduğundan çıkmıyor. Bir çok baharat ve bakliyat kavanozuna da aynı uygulamayı yaptım çok sevimli oldu.

Bu hafta kızım da ben de tüm engellere rağmen ayaktayız. Annesi azalan zamanın paniğinden, kocaman karnına rağmen harıl harı çalışmaya devam ediyor. Kızı da, annesi Gravitasyon Teorileri çalışırken herhalde birşeyler kapmış olacak ki, gravitasyona karşı durmayı öğrenmiş, inatla direniyor ve dimdik duruyor. Yani hala yerçekimine yenilip de baş aşağı gelmedi, bekliyoruz. Fakat benimle aynı şekilde duruyor olması bana çok hoş geliyor. Mesela yattığım zaman onun da benimle aynı yönde karnımda yattığı, gezerken benim gibi durduğunu falan düşünüyorum. Sanki kucağımda gibi.

Salı günü Dr. Janka ile randevumuz vardı. Fakat her zamankinden farklı olarak kartımda randevu zamanının altında bir not gözüküyordu. Tabi ne anlama geldiğini bilmiyoruz. Gittiğimizde gördüm ki, bu sefer doktor yokmuş, yaşlı bir ebe baktı. O kadar hızlı oldu ki, bir vajinal kontrol yaptı, pamuklu çubukla örnek sıvı aldı ve kulağıyla bebeği dinledi o kadar. Neredeyse hiç konuşma olmadı ve hiç birşey anlamadan çıktım. Bu ziyarette bebek hakkında bir bilgi edinememenin de getirdiği endişe olabilir tam bilmiyorum, bu hafta boyunca Helo'nun hareketlerini daha az hisseder olmuştum. Yine periyotları düzenliydi fakat daha sakindi, geceleri bolca uyuyordum, sonra büyük bir korkuyla uyanıyordum. Bir de karnım sanki eski haftalara göre daha da ufalmıştı.(Bkz. yukardaki resim 12 şubatta çekilmişti, devasa bir karın, şu an daha ufak sanki)  Aklıma tek gelen acaba amnios sıvısı azaldı da bebek için risk mi olmaya başladı sorusuydu. Araştırmalarıma göre sıvının illa ki birden bire tamamen boşalması gerekmiyormuş. Eğer zarda incelme varsa, vajinal akıntı şeklinde uzun vadede azar azar da boşalabilirmiş. Zaten var olan akıntılarıma şüpheyle yaklaşır oldum, içime bir sıkıntı düştü.

Cem de doktoru arayıp yeniden gitmek istediğimizi söyledi ama fakat Dr. Janka hanım tatildeymiş. Bize hamileliğimin en başında gittiğim (hatta 28. haftadan sonra bana gelin diyen) Dr. Peter'a arayabileceğimizi söyledi. Meğer o da beni soruyormuş Janka'ya. Pazar günü için Peter bize randevu verdi. Hastaneye gittik, ilk defa ve nihayet NST'ye bağlandım. Vajinal muayne yaptı herşey normaldi. Ultrasonda amnios sıvısı da normal göründü, yalnız hala baş yukarı pozisyondaydı. Doktor bir iki hafta daha dönme ihtimalinin olduğunu, ama dönmezse sezeryan olacağını söyledi. Herşey yolunda görünüyor şimdilik ve eğer acil bir durum olursa ne yapacağımızı konuştuk. Bundan bir hafta sonra yine gideceğiz ve muhtemelen doğumu bu adam ile yapacağım. Benim için kim olduğu çok farketmiyordu yeter ki tecrübeli olsundu ve biz daha hamileliğin başında doktor araştırırken eşime Peter tavsiye edildiği için, onun üstlenmesinin daha iyi olacağına karar verdik. Böylece nihayet dün, bir haftadır süren endişelerim geçti ve rahatladım.

Gerçi bizim Helo cumartesi günü gezmeye gittiğimizde yeniden eski hareketlerine dönmüştü. Herhalde gezmeyi çok sevecek, o gün babası bizi alışverişe götürdü, eksik olan banyo küvetimizi aldık. Bir ara avm de otururken (bir bölümde kocaman deri koltuklar var, onlara oturup taze sıkılmış meyve suyu içme rutini oluşturduk her gidişimizde), öyle çok hareket etti ki. Genelde hep karnımın sağ tarafında duruyordu, o gün neredeyse kaya kaya sağ kolumun altına kadar geldi. O kadar tuhaf oldu ki kızım sen nasıl girdin oralara diye şaşırdık. Vücudumun içinde o kadar serbestlik olabileceğini hiç ummazdım. Cem de diyor ki temizle kızım annenin içini dip bucak kalmasın :) O akşam da yine anormal hareketleri devam etti. Alttan öyle tekmeler vurdu ki sanki ha çıktı ha çıkacak gibi hissettim çok yakındı. Hiç böyle olmamıştı ama tabi ertesi günkü doktor kontrolünde aşağı inme gibi bir problem çıkmadı.

Geçen hafta yalancı kasılma hissetmiştim ya bir kere, bu hafta bir daha hiiç olmadı. Başka sancı da olmadı kendimi iyi, enerjik hissediyorum. Hamileliğimin başlarında hayatımdaki en büyük kiloda (70kg) hamile kaldığımı yazmıştım. Fakat kilolarım fazla olmasına rağmen vücudum sıkıydı ve herkes o kadar kiloyu neremde sakladığımı söylerdi (muhtemelen kas yoğunluğum daha fazlaydı). Hamile kalmadan önce de sportif bir yaşama başlamıştım ve kaslarım kemiklerim iyi durumdaydı sanıyorum. Çünkü sonlara yaklaştığım bu günlerde çoook şükür ki, ne bir bel ağrısı, ne de başka bir ağrı hissetmiyorum. Vücudum aldığı kiloları taşıyabiliyor, bel kaslarım iyi durumda demek ki. Tabi birkaç saat ayakta kalınca yorgunluk ağrıları oluyor ancak onu saymıyorum çünkü hamile değilken de çok gezince yoruluyor insan. Başlarda düzenli pilates yapayım diyordum ama onu da yapmadım. Günlük hareketlerim sadece. Tabi bütün hamileliğim boyunca yatan biri olmadım, tüm ev işlerimi kendi başıma yaptım, hala da yapıyorum, genelde pıtır pıtır geziniyorum evin içinde, hareketli sayılırım yani.

Başlangıçtan beri düzenli kilo takibi yapmadım. Bazen doktora gittiğimizde ordaki tartıda tartılıyordum ama onun yönlendirmesi ile değil, kendim için. Böyle bir kayıt tutmuyorlar nedense. Neyse en son 29. haftada tartıldığımda 7,5 kg almıştım, dün eve baskül aldık ve tartıldığımda gördüm ki sadece 9 kilo olmuş toplamda. Ben 11'i geçmişimdir diye tahmin ediyordum ama değilmiş. Evdeki tartı eşim tarafından test edilip doğrulandığı için, bu değere güveniyorum. Şimdi düşünüyorum da, yüksek kiloda hamile kalmayı ceza olarak görüyorken, aslında her işte bir hayır varmış diyorum. Böyle ağrısız ve enerjik bir süre geçirdiğim için çok memnunum (maşallah diyeyim kendime).

Bu haftaki yazım çok uzadı biliyorum ama çok şey oldu napıyım. Hafta içi bir gün akademik çalışmalarımla uğraşırken, daha önce yaptığım hesaplardan birinde hata yaptığımı farkettim. Hatalı hesaplarda sonuçlar hiç de umulduğu gibi çıkmıyordu, kısmi türevli denklem ayrışmıyor, terimler sadeleşmiyor, çok komplike trigonometrik bağıntılar kalıyordu. İşte hatayı farkedip de düzelttiğimde bir anda hepsi çözülüverdi, şak diye tüm sonuçlar çıktı ve limit durumunda olması gereken değerleri elde ettim. Fakaaat bu durum beni sevindireceği yerde o kadar canım sıkıldı ki anlatamam. Böyle basit bir hatayı nasıl yapmıştım, sırf bu yüzden o kadar çok zaman kaybetmiştim ki kendimi bir süre affedemedim. Şimdi neredeyse tüm hesaplarım bitti, latexde yazıyordum zaten bir yandan, az bişey kaldı bitirip göndersem çok iyi olacak. Yalnız sonradan anımsadım. O günün öncesindeki gecede bir ara uyanıp, Allah'a öyle içten dua etmiştim ki, nolur zihnimi aç bir anda çözeyim problemi diye ve hemen akabinde olunca, nasıl şükretsem bilemedim.

Tombik ellerim ;)

Bir diğer hazırlık da araba koltuğunun montajı oldu. Deneyip öğrenmek için koltuğu taktık şimdi öyle hazır bekliyor. Tabi ben hayallere daldım, Helocum yanımda gezmeye gidiyoruz vs.

Bir deeee bebek şekerlerimizi hazırlamaya başladık. Burda böyle adetler yoktur muhtemelen ancak annemden gönderdikleri pakete hafif olacak şekilde bebek şekeri yapabileceğim malzeme koymalarını istemiştim. Onlar da eminönünden kutu, kurdele, tül falan almışlardı. İçine çikolatalar aldık ve hazırlamaya başladım. Çok değil şimdilik 20 tane, burda eşimin arkadaşlarına, doktor ve hemşirelere falan vermeyi düşünüyorum.

Bir tane de ürün tavsiyesi yapıp yazımı bitireyim. Hafta sonu dolaşırken New Yorker mağazasından bir sütyen aldım. Hamileler için değil elbet, normal zamanlar için tasarlanmış. Farklı olarak açma kapama düğmesi arkada değil önde (çok şık taşlı bir kancası var) ve sırtı X şeklinde yapılmış. Tabi burda neredeyse bütün ürünler gibi çok kokoş ve taşlı pullu dantelli olduğunu da söyleyeyim. Neyse ilk defa böyle bir çamaşır giydim ama öyle hoşuma gitti, öyle rahatmış ki aynısından bir- iki tane daha almalıyım. Sırt detayı hem hoş duruyor hem de askıların düşmesi gibi bir problem olmuyor (bende hep olurdu), çok rahat. Önden açılıp kapanmasının da emzirme sırasında kullanışlı olacağını düşünüyorum (bakalım göreceğiz). Gerçi yukardaki resimde görüldüğü üzere üst yapım pek sağlam değil, onlar büyümüş hali bir de :)