11. Ay ♥

Ne zamandır çektirmek istiyordum bu fotoğraflardan. Dün ay dönümü şerefine çektirdik ama pek hazırlıksızdık, pek iyi çıkmadı.

Galiba son yazılarım hep böyle başlıyor, sen ne zaman büyüdün kızım! Hala inanamıyorum bizim olduğuna ve hayatımıza böyle bir güzellik getirdiğine. Yaşına 1 ay kalmış olması beni çok heyecanlandırıyor. Yürümeni ise merakla bekliyorum çünkü o zaman kazanacağın özgürlüğün seni nasıl etkileyeceğini gözlemek için can atıyorum.

Henüz ellerini bırakmadan yürümüyorsun, daha acelemiz yok zaten. Tımanma, sıralama, dizlerinin üzerinde yürüme konusunda zorlanmıyor, kazağını tek bir yerden parmak ucumla tuttuğumda bile rahat yürüyorsun ama elimi bıraktığım an hemen yere oturuyorsun. Henüz daha cesaretin yok oysa yürüyebileceksin denesen :)

Bu ay neredeyse sabahtan akşama kadar sürekli konuşmaya başladın. Çenen hiç susmuyor. Bizim her kelimemizi taklit etmeye çalışıyorsun. Bana bazı nesneleri gösterip adlarını soruyorsun, ben söyleyince tekrar ediyorsun kendi dilinde. Inna (anne), baba, mamma, memme, ah (al), meh (ver), mamba (lamba), bebe (bebek, sanki kendin çok büyükmüş gibi) bilinçli kullandığın sözcükler. İnek nasıl yapıyor deyince de muııııııı diyorsun :)

Bu ay iki azı dişin çıktı  birkaç gün arayla. Tam 10,5 aylıktın ilki çıktığında. Oldukça zorladılar seni, ateşin aşırı yükselmedi ama gündüz uykuların ve yeme düzenin çok etkilendi. Son iki gündür yeniden yeme düzenini oluşturduk gibi gibi, haftaya dr kontrolünde anlayacağız bakalım durumları.

Artık altını bağlarken kan ter içinde kalıyorum. Bezini çıkarınca derhal çöpe atmaya gidiyoruz bağlatmadan. Sonra kaçıp kovalamaca ardından genelde ayakta iken zorla bezini bağlayabiliyorum. Banyoyu ise çok seviyorsun. Her su sesi duyduğunda banyoya gidiyorsun. Bazen duymasan da gidip ayağa kalkıp küvete bakıyorsun ve işaret ediyorsun kendi küvetini. Bu hafta iki kez sabahın köründe banyo yaptık biri 8,30 da diğeri ise 7,45 de idi. Genelde hep bir gün arayla yıkanıyordun ama şimdi her gün yıkanıyorsun.

Köpekleri çok seviyorsun, dışarıda köpek gördüğümüz zaman çığlıklar atıp peşinden koşuyoruz. Bazı köpekler senin çığlıklarına havlayarak karşılık veriyorlar ve üstüne çıkmaya çalışıyorlar, o sırada biraz korkuyorsun. Korkmak deyince aklıma geldi, aniden bir ses falan duyup korktuğunda ağlamaklı bir ifade ile yüzüme bakıyorsun, ben yok bir şey deyip sesi açıklayınca rahatlıyorsun.

Seninle her günümüz çok güzel çok keyifli. Hayatımdaki diğer tüm endişeler senin yanında son buluyor, sanki bir masal aleminde yaşıyorum. Burada bir çok şeyden uzakta oluşumuzun da bunda etkisi var. Bazen facebooktan bir arkadaşım mesaj atıyor, şu kadar zamandır yazışmadık diye, şaşıyorum. Nasıl geçti o kadar zaman, bu aralarda neler olup bitti hiç haberim yok. Doğrusu bu soyutlanmış yaşamı biraz seviyorum. Yıllardır o kadar çok çalıştım, o kadar emek verdim ki, senin doğumunla birlikte rüya gibi bir tatil yapıyorum, kendimi yeniden keşfediyorum ve sorguluyorum. Bu araya gerçekten benim de çok ihtiyacım varmış, teşekkür ederim kızım.

Seni çok seviyorum bal dudaklım.