Kısa Kısa

Bu hafta ne doğru düzgün yazdım ne de dolaştım sizleri, bu gün başladım dolaşmaya ama eskilerden başladığım için son güncellenenlere yetişemedim. Birazdan işten çıkacağım ve hafta sonu koşuşturmasına başlayacağım.

Bu aralar hiç birşeye yetişemiyor gibi hissediyorum, hayatı doya doya yaşayamadan zaman geçiyor.

Bir önceki yazıdaki Türk Çocuğu'nu şiir diye bilmiyorum ben, ama acaba şiir diye mi öğretiyorlar çocuklara diye düşündüm yorumlardan. Çok dokunaklı bir şarkı. Aslında hafızamda olan ama etrafta bulmakta zorlandığım çocuk şarkılarını söyleyip kaydetsem buraya koysam mı diye düşünüyorum zaman zaman, sesim çok iyi değil ama... Ben arayıp bulamayınca başka arayanlar da vardır belki diye düşünüyorum.

Ve geçen haftanın Wordless Sunday'indeki kaplumbağlardan da bahsedeyim biraz. Yaklaşık iki yıldır bizdeler ve küçücükken şu an elimden büyükler. Bu kış hep uyudular. Hiç birşey yemediler. Benim de canım sıkıldı oynamak istedim ev duş kabinini sıcak suyla doldurup onları uyandırdım :))

Bir süre şaşırdılar ama sonra ayıldılar. İşte o sırada resimlerini çektim. Şimdi ise artık uyanıklar her sabah neredeyse akvaryumdan çıkacak kadar tepki verip yemek istiyorlar.

Kaplumbağlarımız küçükken çok sevimliydi ama şimdi biraz çirkinleştiler. Buna rağmen şimdi o kadar hayranlık duyuyorum ki onlara, renklerine, dinginliklerine, bana verdikleri tepkilere... saygı duyuyorum yani, asiller.

Bu pazar yine wordless sunday olacak bakalım nasıl resimler koyacağım?

Herkese iyi haftasonları kaçtım ben.